Warszawa, Anonse mężczyzn > Szukam romansu

"szukam dziewczyny w wieku studenckim"

Długo wahałem się, czy umieścić tu swoje ogłoszenie. Bo czyż nie jest to niezbyt chwalebna szlak komunikacyjny na skróty? I dlaczego 34-letni mężczyzna, który dobrze sobie radzi w życiu, ucieka się do takich sposobów? Na dodatek zdaję sobie sprawę, że moje oczekiwania nie są małe. Skoro jednak się tu pojawiło, to teraz jak w największym stopniu konkretnie i precyzyjnie.

Szukam czegoś, co byłoby raczej fajnym romansem, pewnego rodzaju przygodą. Nie chodzi mi o układ z ustaloną z góry liczbą spotkań i miesięczną kwotą, bo po zupa – nie chcę, i na razie rzekomo nie muszę, pozyskiwać sobie seksu, po drugie – niektóre oczekiwania na tej stronie są, hm, trochę nieprzystające do rzeczywistości. Ale, żeby było jasne – umiem zarabiać spore pieniądze, lubię je wydawać i z przyjemnością będę spełniał Twoje zachcianki. Potrzebujesz pieniędzy na studia, schronienie – nie ma problemu, chciałabyś nową sukienkę czy buty – chętnie Ci je kupię i to bynajmniej nie czekając na przecenę, masz ochotę trochę wypocząć – a gdzie chciałabyś pojechać na wakacje? Druga sprawa – nie chodzi mi o znajomość ograniczającą się tylko do łóżka, dyskrecję, spotkania kędyś w pokojach hotelowych. Przeciwnie – chcę, żebyśmy chodzili po restauracjach, klubach, galeriach czy innych ciekawych miejscach, chciałbym byś mi towarzyszyła w różnych rozrywkach. Co nie znaczy jednak, że oczekuję widywania się na co dzień czy mam zamiar pozbawić Cię – i siebie przy okazji – wszelkiej prywatności. Nie – spotykalibyśmy się wtedy kiedy mielibyśmy ochotę i dlatego, że chcemy w przyjemny sposób spędzić trochę czasu.

Jeśli taka forma znajomości Ci odpowiada, to przejdźmy do następnej kwestii. Trudniejszej, jak myślę, bo mam właściwie sprecyzowaną wizję, kogo chciałbym poznać. Ale cóż, skoro już się zdecydowałem na anons, to dlaczego nie poszukać ideału? Szukam dziewczyny w wieku studenckim, a jeszcze lepiej wczesnostudenckim – więc jeśli pokazywanie się publiczne z mężczyzną starszym o dobrych nieco lat jest dla Ciebie problemem, nie pisz. Studiującej, mającej w planie studia lub tuż po studiach – ja mam wyższe wykształcenie, więc jeśli Tobie ze szkołą jest nie po drodze, to się nie dogadamy. Mającej zainteresowania wykraczające poza imprezy i sukienki, ciekawej świata, mającej marzenia, plany na przyszłość – bez tego też się nie zrozumiemy, nawet mimo to, że imprezy wciąż lubię. Inteligentnej, bystrej, oczytanej – bo ja jestem taki i nie wyobrażam sobie znajomości bez pewnego porozumienia intelektualnego. Spontanicznej, radosnej i pełnej energii – bo spotkania mają nam przynosić radość. Mającej swoje zdanie – bo wbrew takiej formy znajomości szukam w niej pewnego partnerstwa. Kulturalnej, subtelnej i miłej – przykro mi, ale nie lubię wulgarnych kobiet i nie mam zamiaru się z takimi zadawać. Nie traktującej obecności na tej stronie jako sposobu na łatwe życie – bo profesjonalistek i paraprofesjonalistek nie szukam.

Niestety, to jeszcze nie wszystko, wygląd wszak też jest ważny. Szczupłej lub o normalnej budowie ciała – ja sam jestem raczej szczupły, więc tak będzie lepiej wyglądać. O wzroście stosownym do moich 185 cm – nie chciałbym ani się garbić, ani stawać na palcach, gdy założysz buty na obcasach. Najchętniej czarnowłosej i czarnookiej, choć to już nie jest warunek konieczny. Raczej mającej w sobie wiele młodzieńczego uroku niż doskonałość fotomodelki. Subtelnej również od strony wizualnej, czyli bez opalenizny z solarium, tipsów i podobnych atrybutów.

Jeśli przebrnęłaś przez te (wygórowane?) oczekiwania, jeśli uważasz, że odpowiadasz temu opisowi, śmiało napisz. Najchętniej przeczytałbym maila porównywalnej długości, w którym napiszesz coś o sobie, jak widzisz taką znajomość. Albo przynajmniej niech w nim będzie coś, co mnie zaintryguje, przekona, że to właśnie Ty. Zdjęcie oczywiście jest mile widziane (ja swoim się zrewanżuję), ale też nie jest konieczne w pierwszym mailu. Później pewnie jednak będziemy chcieli sprawdzić jak wyglądamy. I o ile masz robić błędy ortograficzne, nie pisz – to też dyskwalifikuje.

Zapytasz się pewnie, cóż oferuję w zamian? Poza tym, co już na swój temat napisałem albo można wyczytać między wierszami, jestem mężczyzną diabelsko inteligentnym i ciekawym towarzyszem rozmów, zabaw. Eleganckim, kulturalnym, z klasą, traktującym kobiety z szacunkiem. Pewnym siebie, przekonanym o własnej wartości i precyzyjnie wiedzącym, co chce od życia i od tej znajomości. Jeśli jesteś osobą, której szukam i pojawiłby się żywioł wzajemnej fascynacji, oferuję w pełni wyimaginowany romans, w którym nie trzeba się będzie sądzić z czasem, światem, kosztami. Jeśli masz jakieś pytania, chętnie na nie odpowiem. A ile on potrwa? Sam chciałbym wiedzieć, ale przecież obydwoje zdajemy sobie sprawę, że to tylko romans. Bo za duża sprzeczność wieku, bo mamy zbyt różne światy… Ale przynajmniej niech będzie to przygoda, której nie zapomnimy do końca życia.